Voorgeborchte
Er zijn duizend afslagen die ik kan nemen
elk moment van elke seconde maakt een inslag
op de rest van mijn dag, ik ken de potentie van
een ja of een nee, een links of een rechts, dat van
stilstand en beweging, ik weet dat dit leven in
mijn eigen handen ligt en toch heb ik geen
idee hoe dit te sturen.
Ik sta verlamd voor het keuzescherm, het is mijn vinger
die maar blijft zweven tussen alle gepresenteerde opties
en ik doe mijn best elk mogelijk scenario tegen elkaar
af te zetten en de uitkomst te beletten van het toetreden
tot de verkeerde tijdlijn. Onderwijl ik geloof in perfecte
planning, alles komt tot mij zoals het tot mij zou moeten komen
en als ik het nu niet begrijp, dan later, er komt een dag dat alles
in elkaar valt, contouren zijn pas af te lezen op afstand.
In kwantummechanica vinden het heden, verleden en toekomst
op hetzelfde moment plaats en soms haal ik troost uit het feit dat
ik eeuwig infantiel, volwassen, bejaard en overleden ben. Dat het misschien
dus weinig uitmaakt, dat alles even belangrijk als dat het insignificant
maar dat deze mijmeringen weinig uithalen voor mijn besluitvaardigheid.
Wanhopig trek ik uit de stapel tarotkaarten, vraag ze om een oplossing
voor mijn onuitstaanbaar stilstaande tenen over de rand van de duikplank
Het vertelt mij dat ik op kantelpunten ben beland, dat mijn leven
kan omslaan naar beide zijden. Wees hier, waardeer dat is
Het vertelt mij niets nieuws, sust niet.
Ik ben verslaafd aan de verklaring, ik wil elke emotie en lichamelijke ongemakkelijkheid
klemzetten in context, ik wil belezen in het leven zijn zonder moeie ogen van de letters.
Ik duld geen blunder, geen vooraf gefantaseerd fiasco. Ik ben niet bang voor de dood, alleen voor teleurgesteld publiek.
elk moment van elke seconde maakt een inslag
op de rest van mijn dag, ik ken de potentie van
een ja of een nee, een links of een rechts, dat van
stilstand en beweging, ik weet dat dit leven in
mijn eigen handen ligt en toch heb ik geen
idee hoe dit te sturen.
Ik sta verlamd voor het keuzescherm, het is mijn vinger
die maar blijft zweven tussen alle gepresenteerde opties
en ik doe mijn best elk mogelijk scenario tegen elkaar
af te zetten en de uitkomst te beletten van het toetreden
tot de verkeerde tijdlijn. Onderwijl ik geloof in perfecte
planning, alles komt tot mij zoals het tot mij zou moeten komen
en als ik het nu niet begrijp, dan later, er komt een dag dat alles
in elkaar valt, contouren zijn pas af te lezen op afstand.
In kwantummechanica vinden het heden, verleden en toekomst
op hetzelfde moment plaats en soms haal ik troost uit het feit dat
ik eeuwig infantiel, volwassen, bejaard en overleden ben. Dat het misschien
dus weinig uitmaakt, dat alles even belangrijk als dat het insignificant
maar dat deze mijmeringen weinig uithalen voor mijn besluitvaardigheid.
Wanhopig trek ik uit de stapel tarotkaarten, vraag ze om een oplossing
voor mijn onuitstaanbaar stilstaande tenen over de rand van de duikplank
Het vertelt mij dat ik op kantelpunten ben beland, dat mijn leven
kan omslaan naar beide zijden. Wees hier, waardeer dat is
Het vertelt mij niets nieuws, sust niet.
Ik ben verslaafd aan de verklaring, ik wil elke emotie en lichamelijke ongemakkelijkheid
klemzetten in context, ik wil belezen in het leven zijn zonder moeie ogen van de letters.
Ik duld geen blunder, geen vooraf gefantaseerd fiasco. Ik ben niet bang voor de dood, alleen voor teleurgesteld publiek.
Dus blus ik mijn branden met fantasme, er komt een dag er komt een dag er komt
een dag er komt een dag er komt een dag er komt een dag er komt een dag dat
alles in elkaar valt, dat alles tot mij komt zoals het tot mij zou moeten komen
dat de zon vanuit de juiste hoek in mijn kamer valt en mijn gelaat verlicht.
Ik brand een kaars, trek een kaart, doe een wens
dat mijn vinger het scherm raakt.
een dag er komt een dag er komt een dag er komt een dag er komt een dag dat
alles in elkaar valt, dat alles tot mij komt zoals het tot mij zou moeten komen
dat de zon vanuit de juiste hoek in mijn kamer valt en mijn gelaat verlicht.
Ik brand een kaars, trek een kaart, doe een wens
dat mijn vinger het scherm raakt.